تکواندو  یک ورزش رزمی کره‌ ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزش‌های رزمی در سراسر دنیا است.

فنون تکواندو از ورزش‌های سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده‌است.

اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهت‌هایی نیز با برخی سبک‌های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می‌خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت وسرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک‌های رزمی موجود متمایز می‌کند.

براي خواندن بقيه مطلب به ادامه مطلب برويد...

نام

«تِ» = ضربه زدن دفاع کردن و شکستن توسط پا
«کوان»= ضربه زدن دفاع کردن و شکستن توسط دست
 «دو» = راه و روش 

تکواندو نوین

پس از پایان جنگ و آزادی کره ورزشهای رزمی سنتی این کشور تا حد زیادی با رشته‌های ژاپنی همانند کاراته، کندو و جودو آمیخته شده بود، در عین حال بسیاری از رزمی کاران کره هم با آموختن هنرهای رزمی چینی آن‌ها را وارد کره کرده بودند. در آن زمان بیشتر اصطلاح‌های «تانگ سو دو» و «کونگ سو دو» برای نام گذاری ورزشی که بعدها به تکواندو معروف شد، به کار می‌رفت.

تلاش برای بازسازی تکواندو و بازگرداندن آن به حالت اصلی خود در نهایت منجر به تبدیل این رشته به ورزش ملی کره و محبوبترین سبک رزمی در سراسر دنیا شد:
۱۹۵۹ - «انجمن تا سو دو» تأسیس شد. هدف این نهاد ایجاد یگانگی در هنرهای رزمی کره‌ای بود.[۱]
۱۹۶۲ – تکواندو به عنوان یک بازی رسمی به چهل و سومین دوره بازی‌های ملی کره جنوبی وارد شد.
۱۹۶۵ - «انجمن تا سو دو» به«انجمن تکواندو» تغییر نام داد.
۱۹۷۲ - کوکی وان تأسیس شد. این باشگاه تا امروز بالاترین مرجع فنی تکواندو بوده‌است.
۱۹۷۳ – تأسیس فدراسیون جهانی تکواندو(WTF)
۱۹۷۳ – برگزاری نخستین دوره بازیهای جهانی این رشته در کره با شرکت ۲۰۰ ورزشکار از ۱۹ کشور. آمریکا، تایوان و مکزیک در جدول رده بندی پس از کره قرار گرفتند.
۱۹۷۶ – شورای بین‌المللی ورزشهای نظامی «سیزم» تکواندو را به عنوان یکی از بازی‌های خود پذیرفت.
۱۹۸۳ – کمیته بین‌المللی المپیک «فدراسیون جهانی تکواندو» را به عنوان یکی از اعضای خود اعلام کرد.
۱۹۸۶ – برگزاری تکواندو به عنوان یک ورزش نمایشی در بازیهای آسیائی سئول.
۱۹۸۸ – برگزاری تکواندو به عنوان یک ورزش نمایشی در المپیک سئول.
۱۹۹۴ – تکواندو به عنوان یک رشته رسمی در بازی‌های آسیائی هیروشیما برگزار شد.
۲۰۰۰ - در المپیک سیدنی تکواندو دومین هنر رزمی آسیایی (پس از جودو) شد که به عنوان یک رشته رسمی در المپیک برگزار می‌شود. 

پومسه : 

فرم یا پومسه ((POOMSAE یکی از مهمترین جنبه های آموزشی هنرهای رزمی میباشد. فرم مجموعه ای از حرکات کلاسیک تکواندو شامل تکنیکهای ایستادن ، دست ، پا و جابجایی است که براساس منطق طراحی شده اند . البته برخی از اساتید باتجربه فرم هایی را شخصاً ابداع کرده اندو به تدریس آنها می پردازند. سابقه تاریخی فرم ها به قدت هنرهای رزمی است و هیچ هنر رزمی بدون فرم وجود ندارد . در زمان های باستان که هنرهای رزمی به صورت مخفی وانفرادی تمرین می شد، هنرجویان جهت تمرین تکنیکها و مبارزه ناگزیر از اجرای دفاع ها و حملات درمقابل حریفان فرضی بودند.بدین ترتیب فرم های اولیه پابه عرصه حیات نهادند. مسابقات پوم سه تکواندو بصورت انفرادی (در ۵ رده سنی) و تیمی ( در ۲ گروه سنی) برگزار میگردد هدف عمده از تمرین پوم سه ، هماهنگی فیزیکی ، فکری و روحی در هنر جو نیزو انضباط فردی میباشد.

کیوروگی :

کیونگی کیووگی(Kyonggi Kuorugi ) یکی از روشهای تمرین و مبارزه در تکواندو است که به صورت ورزشی ورقابتی تحت شرایط و وقوانین خاص انجام میشود با توجه به خاصیت ورزشی کیونگی کیوروگی میتوان آن را بازی مسابقه نام نهاد.

 اهداف بازی یا مسابقه تکواندو:

1-ایجاد زمینه مناسب برای رقابت فیزیکی – فکری- فنی و روحی ورزشکاران و مربیان 

2-نمایش تواناییهای تکواندو برای جذب علاقمندان

3-نمایشگاهی برای ارائه تکنیکها و تاکتیکها به کارشناسان ذیربط و علاقمند

4-ایجاد موقعیت مناسب و عملی برای بررسی و ارزش گذاری دستاوردها و نوآوریها 

5-ایجاد زمینه مناسب برای بازیکنان و مربیان جهت بررسی و ارزشیابی قابلیتهای خویش

6-ایجاد موقعیت مناسب برای شناسایی و گزینش بازیکنان – مربیان-داوران-و عوامل اجرایی برتر

7-ایجاد زمینه مناسب برای آموزش کاربردی بازیکنان-مربیان و داوران و عوامل اجرایی

کیوروگی یا مسابقات تکواندودر بخشهای زیر برگزار می گردد.

۱٫مسابقات المپیک (رده سنی بزرگسالان و نوجوانان در بخش آقایان و بانوان)

۲٫مسابقات قهرمانی جهان(رده سنی بزرگسالان- نوجوانان و در بخش آقایان – بانوان)

 ۳٫مسابقات جام جهانی (رده سنی بزرگسالان و در بخش آقابان – بانوان)

۴٫بازیهای آسیایی ( رده سنی بزرگسالان و در بخش آقایان – بانوان)

۵٫بازیهای منطقه ای آسیا (در رده سنی بزرگسالان و در بخش آقایان – بانوان)

۶٫مسابقات قهرمانی آسیا-اقیانوسیه( رده سنی بزرگسالان-نوجوانان و در بخش آقایان – بانوان)

۷٫مسابقات جام باشگاههای آسیا (در رده سنی بزرگسالان و در بخش آقایان – بانوان)

۸٫مسابقات قهرمانی دانشجویان جهان (رده سنی بزرگسالان)

۹٫مسابقات قهرمانی دانشجویان آسیا (رده سنی بزرگسالان)

۱۰٫مسابقات المپیاد دانشجویی (رده سنی بزرگسالان)

۱۱٫ مسابقات ارتشهای جهان (سیزم)(رده سنی بزرگسالان)

۱۲٫مسابقات قهرمانی المپیک دانشجویان جهان (رده سنی بزرگسالان)

۱۳٫مسابقات قهرمانی المپیک دانشجویان آسیا (رده سنی بزرگسالان)

۱۴٫مسابقات قهرمانی غرب آسیا (رده سنی بزرگسالان و نوجوانان )

۱۵٫مسابقات قهرمانی پاراتکواندو 

هانمادانگ:

کیوک پا ((KYOKPA در هنرهای رزمی تکنیکهای شکستن بخودی خود هدف محسوب نمی‌شود ، بلکه قسمتی از مجموعه مهارتها را در این هنرها تشکیل می‌دهند . این تکنیکها خاص هنرآموزان پیشرفته‌تر می‌باشند و وسیله‌ای برای نیل به کمال در هنرهای رزمی محسوب می‌شوند . کنترل و دقت لازم از طریق تمرین مهارتهای مربوط به شکستن در مقایسه با فنون مبارزه سهل‌تر به دست می‌آید . قدرت بدنی نیز در اثر احاطه بر این تکنیکها افزایش خواهد یافت . تا مرحله‌ای خاص از هنرهای رزمی ، فنون مبارزه می‌تواند بسیار مفید و سازنده باشد ، لیکن بعد از آن مرحله باید فنون شکستن را نیز به خوبی آموخت تا سیر تکاملی تمرینها ، مسیر مطلوب خود را طی کند . در واقع کیوکپا تمرین و اجرای کاربردی و ایمن تکنیکهای تکواندو است . مهارت در فنون شکستن نیاز به تمرینهای روزانه و مکرر، تمرکز حواس ، اعتماد به نفس و قدرت دارد . باید از بدنی پرورش یافته و با قدرت برخوردار باشید و مهارتهای بسیاری را آموخته باشید.لازم به ذکر است کیوک پا (شکستن اجسام) تنها بوسیله پا و دست انجام میگردد
هوشین سول ( (HOSHINSUL اوج و نهایت هنر رزمی تکواندو است تجهیز اکثر ارتشهای جهان با این بخش از تکواندو و نیز مسابقات قهرمانی ارتشهای جهان گواهی محکم بر اهمیت هوشین سول در دفاع میباشد، تنوع مسابقات هان مدانگ به گونه ای است که هر فرد با هر استعداد امکان شرکت در آن را دارد ، مسابقات فنی تکواندو در رشته های مختلف آن هان مادانگ نام دارد . در مسابقات هان مادانگ رشته های مختلف تکواندو بجز گیونگی کیوروگی وجود دارد . مسابقات هان مادانگ شامل طیف وسیعی از مهارتهای تکواندو است و جذابیت خاصی برای اساتید طراز اول جهان دارد . مسابقات هان مادانگ را می توان جشنواره و یا نمایشگاه بین المللی تکواندو دانست . به همین منظور کوک کی وان (مرکز تکواندو جهان ) از چند سال پیش با همکاری انجمن تکواندو کره مسابقات هان مادانگ را برگزار نموده و از سال ۲۰۰۳ نیز مسابقات جهانی را با همکاری فدراسیون جهانی و انجمن تکواندو کره بنیانگذاری کرده است . هان مادانگ محل مناسبی برای ارائه دستاوردهای فنی نوین تکواندو است و با برگزاری این مسابقات شاهد آن هستیم که هر سال تکنیکها و روشهای نوینی برای تمرین و اجرای هنر رزمی بوجود می آید .در واقع هان مادانگ ضامن زنده بودن و پویایی تکواندو و ارتقا سریعتر آن می باشد .

باید قبول کنیم که تکنیکهای پایه و مسابقه ای کارایی مناسبی برای دفاع از خود ندارند و مهارت در دفاع از خود و دیگران نیازمتد تمرینات و آمادگی های خاصی است هنرجویان در تکنیکهای پایه اصول فنی و زیبایی های هنر رزمی و در تکتیکهای مبارزه روشهای امتیاز گیری را فرامی گیرند اما در دفاع شخصی ، زیبایی و امتیاز مفهومی ندارند بلکه رهایی و نجات از آسیب اصل حیاتی و اساس آن را تشکیل میدهند هوشین سول در واقع اجرای کاربردی تکنیکها و تاکتیکهای تکواندو برای رهایی از آسیب های احتمالی در درگیری های واقعی است همانگونه تکنیکهای پایه یا مبارزه دارای اصول و قواعدی هستند ، دفاع شخصی نیز قوانین ویژه ای دارند .هنر جوی تکواندو از طریق آشنایی با این قوانین و اجرای دقیق آنها در تمرینات هوشین سول میتواند میزان کارآیی خود را در درگیریهای احتمالی بیشتر نماید. 

منابع:

1-ويكي پديا

2-www.taekwondo1.ir